Mobiliteit is voor veel mensen een voorwaarde om volwaardig deel te nemen aan de samenleving. Toch ervaart een aanzienlijke groep – vooral mensen met een laag inkomen – nog steeds belemmeringen.
Inclusiviteit
Vaak is het simpelweg te duur. Denk aan hoge ov-tarieven, brandstofprijzen of parkeerkosten. Dat leidt tot ongelijkheid, terwijl we juist streven naar een inclusieve samenleving.
Uit onderzoek blijkt dat maar liefst 30% van de mensen prijs als een barrière voor hun mobiliteit ervaart. Dit raakt vooral sociaal-recreatief vervoer: even naar vrienden of familie, zulke waardevolle momenten vallen als eerste weg. Soms wordt zelfs woon-werkverkeer onmogelijk, met grote gevolgen voor inkomen en welzijn.
Goede voorbeelden
Gelukkig zijn er goede voorbeelden. In Noord-Brabant worden mobiliteitsoplossingen gecombineerd met sociale initiatieven, zoals een boodschappenbus en een bezoekende huisarts. In Het Hogeland (Groningen) zijn mobiliteitsmaatregelen geïntegreerd in het armoedebeleid en goed afgestemd op de doelgroep. Zulke aanpakken werken, mits lokaal betrokken én goed gecoördineerd.
Onderwegpas
Ook de aangekondigde landelijke ‘Onderwegpas’ biedt perspectief. Deze pas kan reizen in de daluren voor mensen met een laag inkomen goedkoper maken. Maar… alleen een pas is niet genoeg. Bezuinigingen op het ov of het schrappen van buslijnen kunnen het effect weer tenietdoen.
Sjors Bes (Forseti) en Mirjam de Bok pleiten daarom voor structurele, toegankelijke en goed afgestemde maatregelen. Gericht op doelgroepen, met oog voor het hele sociale domein én met de gemeente in de regierol. Want meedoen begint bij kunnen gaan naar werk, zorg, familie of gewoon om iets leuks te gaan doen. Mobiliteit mag geen luxe zijn, maar is een recht.
OV-Magazine interviewde Mirjam & Sjors over dit onderwerp, lees hier het gepubliceerde artikel.
